14 yıl önceydi..Kızım o zaman 4 yaşını daha doldurmamıştı..Gece bir sarsıntı hissettim..İlk önce eşimin kıpırdandığını sanmıştım ama aynı anda sokak köpeklerinin kesintisisiz bir şekilde ulaması deprem olduğunu anlamama yetti.. Ben neler olduğunu anlamak için doğruldum yatakta, sürekli sallanıyoruz..Acaba bana mı öyle geliyor diyorum bir taraftan çünkü ne eşim ne de kızım uyanmadı..Ama yatak odasında ki gardrobun kapağıda açıldı sonunda..Hala sallanıyoruz yada bana öyle geliyor..Çok şiddetli değil ama oldukça uzun sürdü..Kalktım yataktan kızımın yanına gittim ilk şoku atlatınca, baktım uyuyor..Dolaştım evi..Camdan dışarı baktım..Dışarısı sakin..En sonunda yattım..Hafif şiddette ama uzun süren bir deprem diye düşündüm..O yüzden de ne eşimi ne de kızımı uyandırdım..Taa sabahın 6 sına kadar..Acı acı çalan telefonla deli gibi fırladım yataktan..Telefonun diğer ucunda İstanbul` da yaşayan eltimin , abisi..Bu saate gelen telefon pek hayra alamet değil ama sabırla dinledik..Ondan öğrendik
Yemek yemek de yapmak da ayrı bir zevk benim için..